Polymeer betekenis grieks
Buizen van polyvinylchloride (pvc), een synthetisch polymeer. Molecuulmodel van een lineair polymeer, in dit geval polypropyleen.. Een polymeer (Grieks: poly, 'veel' en meros, 'deel') is een organisch molecuul dat bestaat uit een opeenvolging van identieke - of soortgelijke - delen of monomeren, die chemisch aan elkaar zijn gekoppeld. Die woord polimeer kom van die Griekse voorvoegsel poly-, wat "baie" beteken en die agtervoegsel - mer, wat "dele" woord is in deur die Sweedse chemikus Jons Jacob Berzelius (–) geskep, hoewel met 'n effens ander betekenis as die moderne definisie. Polymeer betekenis grieks Een polymeer (Grieks: poly is veel en meros is deel) is een organische verbinding waarvan de moleculen bestaan uit een opeenvolging van identieke, of soortgelijke, delen (monomere eenheden) die chemisch aan elkaar zijn gekoppeld. Polymeren worden bestudeerd in de polymeerchemie en de polymeerfysica. Waaruit bestaat een monomeer?.
Plastiek grondstof Wat is plastic en plastic grondstoffen? Kunststoffen zijn een hoeksteen van het moderne leven en omvatten een breed scala aan materialen die in vrijwel elke industrie worden gebruikt. De geschiedenis van deze veelzijdige stoffen gaat terug tot de 19e eeuw, met doorbraken als bakeliet die het begin van synthetische polymeren markeerden.
Kunststof samenstelling
Kunststof is materiaal dat is opgebouwd uit zeer grote, kunstmatig gevormde organische moleculen of polymeren. De polymeren worden - in de chemische industrie - gemaakt vanuit natuurlijke grondstoffen, via chemische synthese, een chemische reactie die een nieuwe, niet natuurlijke synthetische stof oplevert. Een specialist in kunststof bewerken, kan deze high performance kunststof geschikt maken voor onder meer medische toepassingen, maar ook voor toepassingen in de lucht- en ruimtevaart. PPS: polyfenyleensylfide. Nog een voorbeeld van een high performance kunststof en een alternatief voor PEEK, is PPS of polyfenyleensylfide.Kunststof samenstelling Fysische eigenschappen verwijzen naar de kenmerken van kunststoffen die kunnen worden waargenomen of gemeten zonder de samenstelling van het materiaal te veranderen. Deze eigenschappen spelen een belangrijke rol bij het bepalen hoe een kunststof zal presteren in verschillende omgevingen en toepassingen.